یک مطالعه جدید نشان می دهد که استفاده از ماشین های مستقل باعث افزایش همکاری بین افراد می شود.
محققان آزمایشگاه تحقیقات ارتش فرماندهی توسعه فرماندهی توانمندیهای ایالات متحده ، انستیتوی ارتش برای فناوریهای خلاق و دانشگاه شمال شرقی در مقاله ای منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم همکاری کردند .
این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر Celso de Melo ، ARL ، با همکاری Drs. جاناتان گراتچ ، فناوری اطلاعات و ارتباطات و استیسی مارسلا ، NU ، مطالعه ای را بر روی 1225 داوطلب انجام دادند که در آزمایش های رایانه ای که شامل معضل اجتماعی با وسایل نقلیه خودمختار بود ، شرکت کردند .
دو ملو گفت: "ماشین های خودمختار كه به نفع مردم - مانند روبات ها ، هواپیماهای بدون سرنشین و وسایل نقلیه خودمختار عمل می كنند" به سرعت در حال تبدیل شدن به واقعیت می شوند و انتظار می رود كه نقش مهمی در میدان نبرد آینده ایفا كند. " "هنگامی که از آنها خواسته می شود قبل از موعد برنامه ریزی ماشین های خودمختار ، در مقابل تصمیم گیری در زمان واقعی ، بر اساس لحظه به لحظه تصمیم بگیرند.
دی ملو گفت: با وجود وعده های افزایش بهره وری ، هنوز مشخص نیست که آیا این تغییر پارادایم چگونه مردم تصمیم می گیرد که وقتی منافع شخصی خود در مقابل منافع جمعی قرار می گیرد ، تصمیم می گیرند .
"برای مثال ، آیا یک پهپاد به رسمیت شناختن باید جمع آوری اطلاعاتی را که به نیازهای فوری تیم یا مأموریت کلی هواپیما مرتبط است ، در اولویت قرار دهد؟" دو ملو پرسید. "آیا یک ربات جستجو و نجات باید غیرنظامیان محلی را در اولویت قرار دهد یا روی دارایی های مهم برای ماموریت تمرکز کند؟"
گراتچ گفت: "تحقیقات ما در PNAS بررسی می کند که چگونه این تحولات می تواند سازمانها و روابط انسانی را تغییر دهد." "انتظار ما ، بر اساس برخی از کارهای قبلی در مورد واسطه های انسانی ، این بود که نمایندگان هوش مصنوعی ممکن است افراد خودخواه تر شوند و کمتر نگرانی دیگران را نشان دهند."
در مقاله ، نتایج حاکی از آن است که داوطلبان از وسایل نقلیه خودمختار خود برنامه ریزی کرده اند تا با همکاری بیشتری رفتار کنند تا اگر خود رانندگی کنند. طبق شواهد ، این اتفاق می افتد زیرا ماشین های برنامه نویسی باعث می شوند که جوایز کوتاه مدت خودخواهانه کمتر نشین شوند و منجر به ملاحظه اهداف اجتماعی گسترده تر شوند.
گراتچ گفت: "ما از این یافته ها شگفت زده شدیم." "با فکر کردن در مورد انتخاب های شخصی از قبل ، مردم در واقع توجه بیشتری به همکاری و انصاف نشان می دهند. گویا با مجبور شدن به دقت تصمیمات خود را در نظر بگیریم ، مردم وزن بیشتری را بر اهداف اجتماعی قرار می دهند. هنگام تصمیم گیری لحظه به لحظه ، در درعوض ، آنها بیشتر تحت تأثیر منافع شخصی قرار می گیرند. "
نتایج بیشتر نشان می دهد که این اثر در نسخه انتزاعی از معضل اجتماعی رخ می دهد ، که به گفته آنها ، این فراتر از دامنه وسایل نقلیه خودمختار است.
دو Melo گفت: "تصمیم در مورد نحوه برنامه ریزی ماشین های خودمختار ، در عمل ، به احتمال زیاد در بین چندین ذینفع با منافع رقیب ، از جمله دولت ، تولید کنندگان و کنترل کننده ها توزیع می شود." " به عنوان مثال ، در معضلات اخلاقی ، تحقیقات نشان می دهد كه مردم ترجیح می دهند وسایل نقلیه خودمختار سایر افراد برای حفظ حداكثر زندگی (حتی اگر این به معنای قربانی كردن راننده باشد) ، در حالی كه وسیله نقلیه خودشان برای به حداكثر رساندن حفظ جان راننده هستند."
محققان معتقدند که با توجه به این موضوعات ، درک این نکته ضروری است که در مواردی که احتمالاً شایع تر معضلات اجتماعی است - جایی که منافع فردی علیه منافع جمعی مطرح می شود - ماشین های خودمختار توانایی شکل گیری چگونگی حل معضلات را دارند و بنابراین ، اینها ذینفعان فرصتی برای پیشبرد یک جامعه همکاری تر دارند.
برنامه نویسی ماشین های خودمختار قبل از زمان ، تصمیم گیری را خودمختار می کند